"Ik ben geen alcoholist. Ik val wel vaker spontaan van mijn barkruk."

Het afgelopen weekend was... nouja... niet wat ik ervan verwacht had.

Het was het weekend van de Highland Games. Iedereen weet vast wel wat dat zijn en -voor de niet-weertenaren onder jullie- die hebben we in Michiels gigantische achtertuin dit jaar voor de derde keer in het klein nagebootst. Ik heb er vorig jaar ook al eens over geschreven.

Vrijdag:
Ik ben Michiel wat gaan helpen met de voorbereidingen. Dat was al wel leuk. Wat spullen verslepen, een door hem zelfgebouwde dixie in de lak zetten en wat andere dingetjes. Al met al een leuk soort voorproefje dus, zeker in gezelschap van Michiel, Mark, Monique, Ruud, Daniël, muggen en dazen. Ik begon toen wel al last te krijgen van maagpijn maar ik ging er van uit dat die de dag erna over zou zijn.

Zaterdag
Het was dus niet over. Het was erger.
In de loop van de dag zou de familie terugkomen van vakantie in Duitsland. Mijn vader was die zaterdag ook jarig, dus heb ik de kamer maar een beetje versierd met ballonnenspul. Ik heb ook nog even een blok van zijn favoriete bejaarde kaas voor hem gekocht en ben daarna terug in bed gekropen. No Highland Games for me. Frell...

Ik begon me in de loop van de dag gelukkig steeds beter te voelen. 's Avonds vroeg "os pap" of ik me goed genoeg voelde om nog even wat te gaan drinken om zijn verjaardag te vieren. Ik dacht van wel en we zijn dus even naar de kroeg gegaan. Hoewel ik nog steeds baalde dat ik niet naar de HLG kon, was het toch erg gezellig.
Maar toen ging het dus fout. Ik had niet eens zoveel gedronken.
Opeens voelde ik me supermisselijk en werd alles donker voor mijn ogen alsof iemand de lichten aan het dimmen was. Ik deed even mijn ogen dicht om wat bij te komen. Toen ik ze weer open deed, lag ik op de grond naast mijn barkruk en stond er een groepje bezorgde mensen om me heen. Fucking weird, let me tell ya. Ik probeerde even wat op adem te komen en mijn vader ervan te overtuigen dat ik okee was, want die was echt vreselijk bezorgd. Ik deed een poging overeind te komen om dat te bewijzen, waardoor ik dus weer van mijn stokje ging.

(Terzijde: ik ben eens één keer eerder flauw gevallen. Dat was met gym, toen ik keeper was tijdens een potje voetbal. Ik hield, in een ultieme daad van heroïsche zelfopoffering, een penalty tegen met mijn voorhoofd...
Het is trouwens precies vanwege dat soort acties, dat ik best een goede keeper was. Als gymkneusje was ik altijd veroordeeld het laatst in het team 'gekozen' te worden, maar gaandeweg kwam ik steeds vroeger in de pikorde, speciaal om het doel te bewaken. Ik had twee kwaliteiten: (1) ik stond altijd op de juiste plek om het doel zo klein mogelijk te houden en (2) ik was niet bang voor de bal. Dat laatste was eigenlijk maar schijn. Ik was als de dood voor de bal, maar domweg te traag om aan de kant te duiken als er een op ramkoers lag met mijn hoofd, maag of edele delen. Als ik in de toekomst onvruchtbaar blijk, weet ik waar het aan ligt.)

Uiteindelijk hebben mijn vader en twee bhv'ers me naar de wc weten te krijgen en me wat suikerwater gevoerd. Na een half uurtje gewoon even wat gezeten te hebben voelde ik me gek genoeg weer prima. We zijn toen even naar de huisartsenpost gegaan om toch even zeker te weten dat ik niet dodelijk ziek was. Het viel allemaal heel erg mee. Mijn hartslag, bloedruk en ademhaling waren allemaal prima. Ik was alleen veel zatter dan het bier dat ik gedronken had kon verklaren. De maagkramp was het waarschijnlijk ook niet. Wel het diëet dat ik momenteel volg. Dat combineert blijkbaar erg slecht met alcohol. Weten we dat ook weer. :P

Ik schaam me nu wel een beetje. Niet dat ik er veel aan kon doen, maar mensen roddelen nu eenmaal graag en ik weet dat ik zaterdag de Ultieme Alcoholist moet hebben geleken. Niet eens voor mezelf, het zal me worst wezen wat de meeste klanten van die kroeg van me denken, maar vanwege mijn vader en Dennis.
Oh well! :P

Zondag:
Slapen, slapen en nog eens slapen.
En honderdduizend keer mijn vader geruststellen dat ik niet bezig ben met doodgaan.

Excuses voor deze überlange post. Kudos voor wie er doorheen gekomen is!

====================

EDIT: nog even een kleine aanvulling op Riny III. Blijkbaar was die wat verwarrend. Ze is niet aan het verhuizen of zo. Ze ruimt alleen haar rommelmarkttroep uit de kelder op.

====================

Is: vrolijk, beter
Wil: het bovenstaande niet nog eens meemaken. En inderdaad, Nora: meer aardigheid op Skwuig en elders. Und zwar jetzt, verdammt noch mal!
Gaat zo: lamballen
Keek: Scrubs ^__^*
Leest: The God Delusion - Richard Dawkins