"Soy un perdedor...

...I'm a loser baby
so why don't you kill me?"
~~ (Beck - Loser)

Dit is hoe ik me afgelopen maandag voelde. Okee, zonder de death wish dan. Het is intussen wat beter, maar ik vind mezelf nog steeds een spectaculaire oetlul. Waarom maak ik het mezelf altijd zo moeilijk? Hoe de hel presteer ik het om mijn inschrijving voor het aankomend studiejaar en, belangrijker, de aanvraag van mijn bachelordiploma te vergeten?

Nou, heel eenvoudig: door er in de eerste week van mijn vakantie een keer aan te denken en dat een weekje uit te stellen. Dat weekje werd ongemerkt twee weekjes, drie weekjes, vier... Tot ik opeens een brief kreeg van de UU met de vraag of ik nog van plan was me in te schrijven. Ik schrok me wezenloos. Ik had opeens een heleboel te regelen en veel te weinig tijd daarvoor.

Nu doe ik dat wel vaker, dingen uitstellen. Dat is hoe ik werk en het gaat meestal best goed. Even verplichtingen negeren tot de nood aan de man is en dan weer even keihard werken om het gedaan te krijgen. Het probleem is nu dat ik deze keer afhankelijk ben van andere mensen die keihard moeten werken om het gedaan te krijgen. Dat wil nog wel eens lastig zijn.

Voorbeeldje:
ik had al twee keer naar het secretariaat gemaild. De eerste keer met een vraag (waar ik geen reactie op kreeg. Ik heb het antwoord ergens anders gevonden) en de tweede keer met het verzoek me een aanvraagformulier op te sturen (wat niet gebeurde). Ik bel naar het secretariaat en vraag naar een aanvraagformulier.
De secretaresse zegt: "Geen probleem, ik mail je zo meteen een wordbestandje dat je kunt uitprinten." Omdat ze niet naar mijn mailadres vraagt, zeg ik: Dan moet u vast mijn emailadres hebben." Zij: "Nee hoor, dat heb ik al van die mailtjes die je me gestuurd hebt."

Yeah. Great. Isn't it?
Stoom spoot uit mijn oren.

Het zal uiteindelijk allemaal wel goed komen. We hebben het nog even over data gehad en niemand van de mensen die ik heb gesproken ziet verder echt problemen. Ik hoop het maar.
Al met al heb ik weer eens meer geluk gehad dan ik verdien. Als het een week langer had geduurd... Het ergste is dat ik het dan alleen maar aan mezelf te danken zou hebben. Geen kantoormiepen om de schuld op af te schuiven! AARGH!!

====================

EDIT: een kleine update over de vorderingen, zonder in saaie details te treden.

Kastje --> muur --> kastje --> muur --> kastje --> muur --> voorhoofd --> muur --> hoofdpijn

====================

EDIT #2: Nu moet ik op gesprek komen. De 27e pas! Het kon niet eerder. Wie geeft me een Tardis? Dan kan ik even twee maanden geleden alles regelen. Er is wel goed nieuws. Ik kan een week lang toch geen jut uitvoeren, dus wat zou ik me nog druk maken?

*is zenheid zelve*

====================

Is: duffig
Wil: mijn schaapjes op het droge
Gaat zo: Dr. Who kijken
Kijkt uit naar: Efteling!
Hoopt: gauw een datum te prikken
Heeft: gehoord dat Florian en Saskia gaan trouwen!! ^___^*
Moet: voortmaken
Keek: Dr. Who
Luistert: Lacuna Coil
Leest: Origin of Species - Charles Darwin