maandag 30 juli 2007

Riny III - Endgame

En nu is ze de kelder stukje bij beetje aan het leegruimen.
Geweldig! :D

zondag 29 juli 2007

Gedicht

Sommige gedichten vind ik zo mooi dat ik er kippenvel van krijg. Dit is er zo een. Ik moet hem gewoon even delen.

Ik stierf van dorst
in 't zicht van stromend water


Willem Wilmink
Ik stierf van dorst in 't zicht van stromend water
en dronk daarna te veel in de woestijn.

Dat was het einde, het begin kwam later.
Soms kort de tijd de afstand tot die pijn,
maar dan kan ik in treurnis vrolijk zijn,
zoals in 't najaar 't voorjaar herbegint,
bij 't ouder worden jonger dan als kind.

Ik stel geen prijs op wat wordt aangeprezen,
ik stel mij pas echt open als ik dicht,
hoe meer ik lees, hoe meer ik nog moet lezen,
al wat ik nader raakt steeds meer uit zicht,
hoe dichterbij, hoe verder weg het ligt,
ik zoek altijd wat anders dan ik vind,
bij 't ouder worden jonger dan als kind.

Ik kan niet ernstig zijn dan door te spelen,
ik spreek de waarheid als ik me vergis,
niet bang alleen, maar eenzaam tussen velen,
vol doodsgedachten als er bruiloft is,
vol levensvreugde bij een dodenmis
en een verliezer ziende in wie wint,
bij 't ouder worden jonger dan als kind.

Prins, wat ik dicht, is als een oud verhaal,
dat nieuwer wordt, hoe meer ik het herhaal.
Ik ben de man die nooit iets nieuws verzint,
bij 't ouder worden jonger dan als kind.


====================

Is: blij, lichter, duffig. En als ik mijn kater Greebo zou noemen, is dan duidelijk wat ik bedoel? :P
Wil: geen regen zodat ik lekker kan fietsen
Gaat zo: iemands scriptie nakijken
Kijkt uit naar: de Highland Games 2007 op zaterdag!! (de 3e keer alweer) ^__^*
Keek: 21 Grams. Briljante film!
Luistert: Interpol
Leest: Richard Dawkins - The God Delusion (waanzinnig goed geschreven atheïstisch betoog)

maandag 23 juli 2007

Riny II - What Lies Beneath (on the sofa doing nothing much, really)

Zoals beloofd: de ontknoping van onze ontluikende burenruzie. En een spektakel dat het was!
Maar niet heus, maar leuk was het stiekem wel.

Een afspraak is er nooit van gekomen. Wel een telefoongesprek met alleen de woningcorporatiemevrouw, met de speaker aan zodat we allemaal konden meeluisteren. Aan het begin klonk die vrouw nogal serieus, doodernstig eigenlijk, toen ze de klachten van Grendels moeder uiteenzette. Toen was mijn vader aan de beurt. Als die kwaad is, kun je lachen. Wat volgde was een uiteenzetting van wat in mijn vorige post staat. De toon van de corporatiemevrouw sloeg nogal snel om. Het was heel duidelijk dat ze al vaker klachten over de buurvrouw had gehad van anderen uit de flat en ze vond het maar wat interessant. Zeker toen het gespreksonderwerp op dat samenwonen en onderverhuren kwam. Ze wilde naderhand evengoed een keer om tafel gaan zitten, maar daar niemand van ons behoefte aan. Tsja, dan maar niet. Ze had er wel begrip voor.

Twee dagen later kregen we een brief van de woningbouwvereniging. Er stond wel zo'n beetje in wat we verwachtten: nogmaals een overzicht van de klachten, van ons weerwoord en een soort conclusie. Die kwam er op neer dat het ondanks onze goede bedoelingen toch mogelijk is dat er sprake was van overlast (okee, dat kan), dat een prettig leefklimaat de verantwoordelijkheid is van alle bewoners en dat we het beste eens met de buurvrouw kunnen kijken hoe erg het nou eigenlijk is. Met andere woorden: zoek het maar uit verder.

Ons best.

En tsja, wat moeten ze anders zeggen? Het is haar woord tegen het onze. Over onze klachten konden ze natuurlijk niks in die brief zetten, dus ik ben benieuwd of dat nog een staartje gaat krijgen.

De buurvrouw heeft in elk geval niet veel meer te missen. Als ze in haar gelijk gesteld was, had ze het vast wel laten merken. Maar als we haar nu tegenkomen, negeert ze ons compleet. Zelfs als ik heel vrolijk "goeie-MOR-rege, buurvrouw!" zeg. Ik snap er niks van (A)

====================

Is: vrolijk
Wil: iets mooier weer
Gaat zo: kamer opruimen
Kijkt uit naar: donderdag, want dan gaat de familie op vakantie en heb ik 's avonds een feestje
Luistert: niets
Keek: Band of Brothers, HP5
Leest: Terry Pratchett - Thud!

woensdag 18 juli 2007

Riny

a.k.a.:
- de onderbuurvrouw
- the Thing from Below
- Grieny
- das Boot
- det wiêf! (aldus de buurman; zie voor buurman: 1-5-07)

Het begon een jaar geleden, de klachten over geluidsoverlast door ons. Ik snap dat ze ons wel eens hoort. Onze flat is oud en niet geweldig geïsoleerd, maar overlast? We draaien geen loeiharde muziek, we maken niet constant ruzie, de televisie staat zelden aan laat staan heel hard, luidruchtige seks vind hier ook niet plaats. Er wordt gewoon geleefd, da's alles. Maar soit, omdat we vinden dat we goede buren zijn, houden we rekening met haar. We zetten zo vaak mogelijk een koptelefoon op, ik heb noppen onder mijn bureaustoel gedaan zodat die niet over het laminaat schuurt en nog een hoop andere kleine dingetjes. Probleem opgelost. Toch?

Niet dus.

Op een gegeven moment begon ze op te bellen als ze ons hoorde lopen in huis. Of we alsjeblieft geen schoenen meer wilden dragen in huis want ze werd er helemaal gek van. We vonden dit al wel een beetje ver gaan, maar vooruit. Burenruzies zijn kut en we hebben daar geen zin in. Blijkbaar dacht ze toen dat ze alles kon maken. We kregen zelfs al gezeur als we om twee uur 's middags de vloer stofzuigden. "Ik kan er niet van slapen!" jengelde ze, verontwaardigd stampvoetend aan de voordeur. Ga dan werken, trut. Of je eigen stinkhol poetsen. Toen we beleefd doch duidelijk lieten merken dat ze het een te bont maakte, begon madam te dreigen met politie en woningbouwvereniging.
"En oh ja, de rest van de flatbewoners heeft ook al over jullie geklaagd. En in de vorige flats waar jullie gewoond hebben, nou, daar hadden ze ook wel het een en ander over jullie te vertellen."

Wrong move.

Want mevrouw is zelf ook niet zo'n lieverdje. Inderdaad, in de huisregels staat iets over geluidsoverlast. Maar er staat ook iets over fietsen in de berging plaatsen in plaats van midden in de hal voor de brievenbussen. Er staat in dat je geen huisraad of huisvuil, wat in haar geval min of meer hetzelfde is, mag plaatsen in de gemeenschappelijke kelder. Ik kan 's ochtends soms amper bij de deur van de berging omdat haar enorme stapel rommelmarktmeuk de weg blokkeert. Bij toerbeurt het trappenhuis vegen, staat er ook in. Raad eens wie nooit één ranzige poot uitsteekt?
En last but not least: ze pleegt uitkeringsfraude. Ze woont samen met haar vriend terwijl ze allebei een uitkering hebben. Hij houdt zijn eigen appartementje aan om de post te ontvangen, maar verhuurt het intussen wel klandestien onder aan iemand anders. Dat wisten we net als iedereen hier in de flat, al heel lang maar we zijn er niet echt het NSB-type naar om ze daarvoor aan te geven. Uitkeringen zijn al karig genoeg. Maar nu ze met dit soort flauwe kul begint, moesten we haar toch even laten weten dat ze beter niet al te veel ruzie kan zoeken. Ze stelt zich aan en heeft als het puntje bij paaltje komt geen poot om op te staan. Het is gewoon tuig van de richel. Moeten wij ons door hun laten vertellen hoe we ons moeten gedragen? Sodemieter gáuw op.
"En oh ja, we hebben de andere buren al gevraagd of ze last van ons geluid hebben, maar ze schijnen zich nergens aan te storen."
Ze was best stil, opeens.

We hebben twee weken lang niks van haar gehoord. Zelfs geen goedemorgen als we haar tegenkwamen in het trappenhuis. We zagen haar wel, glurend van achter de gordijnen als we van huis gingen. Tot vanochtend...

De telefoon gaat. Ik neem op. Een mevrouw van de woningbouwvereniging. Ze wil een afspraak met ons maken voor een gesprek, omdat ze klachten hebben gekregen over geluidsoverlast.


Ik ben benieuwd.

====================

Is: strijdbaar, zonnig met af en toe een bui
Wil: een groot bord frieten
Kijkt uit naar: oh, niks eigenlijk. Easy going.
Gaat zo: wat fietsen en verder aan mijn D&D-adventure schrijven. Het is moeilijk. Serieus, met een dire pigeon sla je een party van twee onervaren level-1'ers al dood. O_O
Luistert: Massive Attack - Mezzanine
Leest: George R.R. Martin - De Strijd der Koningen. Bijna uit!

woensdag 11 juli 2007

Good times

De afgelopen twee weken waren echt geweldig. De komende worden dat ook. Waarom persies? Nou, hierom:

  • ik heb vakantie
  • ik heb alles gehaald dit jaar en sta een 8,5 gemiddeld
  • en volgens mijn eigen berekening over mijn hele bachelor iets meer dan een 8, waarvoor ik cum laude op mijn diploma moet kunnen krijgen,
  • mijn scriptie was een 8,5 waard *stuitert nog na*
  • afgelopen vrijdag verjaardagsfeest van Dennis,
  • naar Shrek 3 geweest met mijn ongebroerte,
  • weer eens 3 kilo kwijt. Eindelijk motivatie, YAY!
  • een supergezellige GRRM-meet waarvan ik geen samenvatting ga posten. Ik verwijs lui door naar Nefkes blog, waar ik niets aan toe te voegen heb.
  • een goed telefoongesprek hebben, een mooi compliment krijgen en zelf ook even wat gal kunnen spuwen (want dat was hard nodig). Hell hath no fury, eh?
  • dinsdag ge'D&D'd met de oude groep in Nederweert, wat weer eens ouderwets gezellig was,
  • vanavond D&D'en met de eens-in-de-zoveel-tijd-kroegmattiesgroep,
  • donderdag met de familie naar Zuid-Limburg, als het weer een beetje meezit,
  • vrijdag verjaardag van Rudie
En de minpuntjes? Nja, die zijn er wel, maar wegen niet op tegen de rest. Life is good.

====================

Is: blij
Wil: dat zo houden
Gaat zo: plattegrond van Maryeddon tekenen
Kijkt uit naar: zie laatste drie puntjes
Luistert: Black Rebel Motorcycle Club
Leest: George R.R. Martin - De strijd der koningen
Keek: nogal wat Dr. Who

maandag 2 juli 2007

Grote schoonmaak

Zo, 'lekker' bezig geweest vandaag. Ik heb eindelijk mijn kamer eens gepoetst. Het was nodig ook, want het was zeker twee maanden geleden dat ik dat voor het laatst gedaan had. Door alle echte of ingebeelde studiedrukte kwam het er steeds maar niet van.

Ik ben dus de hele dag (!) in de weer geweest met afstoffen, zuigen, ramen lappen, boekenkast opnieuw inrichten (het enige leuke) en dweilen. Gevolg: ik ben nu snipverkouden, want ik ben allergisch voor huisstofmijtenenpoep en heb de hele dag in een grote stofwolk doorgebracht. Erg leuk, want dadelijk komen er vrienden langs.

Wel grappig: er rende net een spinnetje heel hard op en neer over mijn bureau. Het was net of hij zijn web zocht (dat ik dus vrolijk een uur eerder had weggevaagd).

"Oi! Where's my cobweb, you bastard!?"


SPLAT!