zondag 19 november 2006

Zwartbroek Open Air / Podium / Haard *

"The roof, the roof, the roof is on fire
We don't need no water, let the motherfucker burn"
--(Bloodhound Gang - Fire Water Burn)

Zo. Na een weekje niet al te veel te hebben uitgevoerd, ben ik weer een beetje uitgerust. Tijd voor een updateje. Updateje, ja. Zo schrijf je dat. Net als cakeje :P

Zaterdagavond ben ik met Erwin en Mark naar Zwartbroek gefietst. Voor de niet-natives onder jullie (bijna iedereen dus): Zwartbroek is een nog dieper gat dat bij de krater Weert hoort. Het was de bedoeling naar een optreden van Nem-Q te gaan kijken, de progrock-/metalband van een stel andere vrienden van ons. Zie link in de sidebar. Uiteindelijk hebben we niet veel meer gedaan dan buiten een half uur staan kouwkleumen en een fles bier drinken. Reden: de kiet stond vol rook omdat de beheerder van de zaal (lees: schuur) niet de moeite had genomen de schoorsteen van de houtkachel (!) te onderhouden. Blijkbaar was de schuur al eens ooit afgefikt en de eigenaar had duidelijk van het verleden geleerd door zijn nieuwe etablissement nog net dat beetje extra ontvlambaarheid mee te geven door overal camouflagenetten neer te hangen en een kachel te plaatsen die steekvlammen uitbraakt als je hem openmaakt. Het is misschien maar goed dat de band besloten heeft niet te spelen, want erg veilig voelde niemand zich daar.

Nouja, optreden of geen optreden, het was een avond om nooit te vergeten. Over een jaar wordt er geheid nog om gelachen.


* a.u.b. doorhalen wat niet van toepassing is

zaterdag 18 november 2006

Woot!

Weer een ouwe nieuwe broek waar ik weer in kan! Woei!
(ik moet m'n motivatie toch ergens vandaan slepen, hè. Ik moet nog zo ver...)

*doet blij dansje*

*staat voor lul*

*vindt dat niet zo erg*

maandag 13 november 2006

Verslag van een vermoeiend weekend

"Het is volbracht"
-- J.C. - famous last words --


Het afgelopen weekend gaat bij mij de geschiedenis in al het meest vermoeiende ooit. Hoofdverantwoordelijke daarvoor is een draak van een Meeneemtentamen voor Geschiedenis van de Taalkunde dat zich een week lang koppig tegen voltooiing heeft verzet en daarin werd bijgestaan door mijn eigen pogingen er ondanks alles nog een sociaal leven op na te houden. Laat ik beginnen met het laatste, want dat was wel leuk ;)

Vrijdagavond:
naar de Skwuig-casinomeet geweest in Utrecht. Ik had weer bijna verstek moeten laten gaan, deze keer vanwege Meeneemtentamen, maar omdat nog uren langer boven mijn artikelen hangen echt niet veel nut zou hebben gehad, ben ik toch maar gegaan. Ik heb er geen spijt van gehad. Het was supergezellig. Een aantal mensen van de spelletjesmeet van afgelopen juni weer gezien en ook een hoop nieuwe gezichten waar ik eerder alleen maar een avatar kende. Het is echt voor herhaling vatbaar en ik kijk nu al uit naar de poolmeet over twee weken.

Zaterdag:
vroeg opgestaan om verder te studeren. Om 10 uur 's avonds had ik nog steeds geen letter op papier staan en voelde me dus heel nuttig. Eenmaal in de kroeg te moe om nog een normaal gesprek te voeren, zodat ik om 12 uur alweer thuis in mijn bed lag. Yay!

Zondag:
zelfde liedje als zaterdag, maar met iets minder weinig productie. 's Avonds wel een heel gezellig negengangendiner gehad met Ruud (onze Gordon Ramsay voor de avond), Silvie, Rudie en Tiemen, Teun de kanarie en gespeculeer over scharrelwalvis. Don't ask.
Daarna begon de ellende. Om elf uur toch maar weer aan mijn tentamen verder gegaan, moreel gesteund door een grote kan sterke koffie. Het mocht allemaal niet baten. Om 2 uur zat ik half dood achter mijn toetsenbord, oververmoeid van het werk, lekker eten en amaretto. Van ellende ben ik maar in mijn bed gekropen, waar ik vervolgens met geen mogelijkheid kon slapen door de stress en de overdosis cafeïne. Dat was echt een rare gewaarwording. Nu kan ik er wel mee lachen, maar op dat moment was het gewoon eng. Een hartslag alsof ik in tien minuten een coopertest had gelopen en een op hol geslagen hersenpan. Alsof mijn brein veranderd was in een hitsig amfetaminekonijn en mijn schedel als tredmolen gebruikte. Ofzoiets... Fucking weird O_o

Maandag:
na zes boterhammen toch maar weer verder. Van 7 tot 11 de rest van de antwoorden uitgepoept en opgestuurd. Daarna tot 4 uur 's middags geslapen. Toen gegeten, geslapen, afgemeld voor D&D, geslapen, gegeten, dit getypt. Dadelijk slapen.
====================

Is: doodmoe maar opgelucht
Wil: slapen, nooit meer studeren
Gaat zo: slapen dus
Kijkt uit naar: slapen
Luistert: Rage Against the Machine
Leest: helemaal niks meer voorlopig
Keek: eigen hallucinaties. Ik heb na vannacht stof voor wel 20 D&D-sessies :P

Welterusten wereld :)

vrijdag 3 november 2006

Boekenfestijn

Ik had er al een week naar uit zitten kijken en vandaag was het eindelijk zo ver: de boekenbeurs in Eindhoven. Om iets na 10.oou was ik daar en een uur of drie later stond ik weer buiten met mijn oogst. Dat was niks te vroeg. Ik voelde me daar echt als een kind in een snoepwinkel en als ik langer was gebleven had ik ongetwijfeld een hoop geld teveel uitgegeven. Dit is het geworden:
  • Bram Stoker - Dracula
  • Sheridan Le Fanu - Madam Crowl's Ghost and other stories
  • Stephen King - Carrie
  • George R.R. Martin - Een Storm van Zwaarden (hardcover! Woot!)
  • een stevig boek over evolutietheorie

Ik kan dus weer even vooruit, ook gezien het feit dat ik nog vier ongelezen delen van The Hitchhiker's Guide to the Galaxy op mijn nachtkastje heb liggen. Het was wel een beetje jammer dat er zo weinig Nederlandse literatuur te vinden was. Ik heb niks van Tom Lanoye gevonden bijvoorbeeld, of van Harry Mulisch. Dat was wel jammer. Ik heb me ook een klein beetje lopen ergeren aan de enorme hoeveelheden zelfhulpboeken die er lagen. Vreselijk vind ik ze. Of van die prullen die je vertellen van welke planeten mannen en vrouwen komen, die je de Beste Seks Ooit! beloven of je proberen wijs te maken dat runen magisch zijn en voor het gemak geheel voorbij gaan aan het feit dat Germanen (niet Kelten) ze gewoon gebruikten om mee te schrijven.

Wel grappig: er is tot drie keer toe een peuter tegen me aangelopen en op zijn snuffert gevallen. Drie keer dezelfde. Hij was net zo enthousiast als ik, maar nam alleen niet de moeite om ook af en toe te kijken waar hij heen liep. Toenk! En daar botste hij tegen mijn been. Toenk! Again! Toenk! De vierde keer zag ik hem aankomen en kon net op tijd een pas opzij doen. Hij liep zonder iets te merken verder. Zijn ouders, die mij intussen ook al kenden, lagen krom van het lachen. Lollig kereltje. Maar of hij ooit een rijbewijs gaat halen?