Hoera, ik ben ziek!

En daar is niks sarcastisch aan. Ik zit nu inderdaad ziek thuis omdat mijn spijsverteringssysteem flink van de leg is: overgeven, buikkramp, dire rear.

Vind ik dat erg? Mwah, nee, niet zo. De afgelopen twee werkweken zijn namelijk behoorlijk vermoeiend geweest en ik snakte al een tijdje naar de kans om eens de halve dag ongegêneerd in mijn bed te liggen. Ik verwacht dat ik woensdag weer in orde ben, maar tot die tijd verwen ik mezelf maar zo goed en kwaad als het kan met lamballen, tekenen en lezen in bed. Vindt TNT dat erg? Nou, ik kreeg de indruk dat mijn planner vanochtend niet zo blij werd van mijn telefoontje. Maar goed, één keertje ziek zijn in acht maanden valt wel mee toch? Ik proefde alleen ook een beetje achterdocht van hem en dát vond ik toch wel vervelend. Ik ben anders nooit te flauw om extra uren te maken en ergens bij te springen als het nodig is. Dat heb ik niet verdiend.

Anyways, het geeft me nu wel de kans om nog wat vakantiefotootjes te dumpen. Ik had ze ook al op mijn hyves gezet, maar ik vind dat er toch wel een beetje commentaar bij hoort.


Also: Schwarzwald 2009

Deze hier van mijn hoofd is genomen in de Biergarten in Titisee waar we ons appartementje hadden. Het was daar vooral 's avonds lekker zitten. Zo tegen de schemering was de grootste drukte altijd voorbij en kan je heerlijk rustig genieten van de sfeer. Het meer (zie achtergrond) ziet er in het laatste licht echt geweldig uit.








Rechts is het klooster van Sankt Blasien. St. Blasien is eigenlijk gewoon een klein schijtdorpje waar we alleen doorheen kwamen omdat het op de weg lag naar mooiere dingen. We waren dus nogal verbaasd toen we opeens dit gebouw tegenkwamen. Ik weet niet of het goed te zien is op de foto, maar die koepel is echt ENORM (volgens de infoplakkaten de twee-na-grootste koepelkerk van Europa). Het deed een beetje Sovjetarchitecturig aan, zoals het de rest van het dorp overschaduwt. We zijn uiteraard ook even binnen geweest. Het was moeilijk daar mooie foto's van te trekken,
omdat het gewoon onmogelijk is de enormiteit van het ding in één
kleine foto te vatten.












Tegen het eind van de eerste week zijn we naar Neuhausengeweest, net over de Zwitserse grens. De grens wordt daar gevormd door de Rijn, die qua grootte nog niet zo heel veel voorstelt, maar toch al stevig genoeg is om deze waterval uit te kerven. De waterval is 150 meter breed, iets van 25 meter hoog, en in het midden staan twee steile rotsen recht overeind. Aan weerszijden staan twee kasteeltjes: de ene aan de onderkant in Duitsland, de andere aan de Zwitserse zijde bovenop een rots (helaas werd die net gerestaureerd en konden we er niet in). Vanaf het kleine kasteeltje onder vertrekken constant rondvaartboten die tot vlak onder de waterval varen zodat je zeikenat wordt van de nevel (leuk!!) en de rots in het midden kunt beklimmen.

Het enige mindere puntje van die dag was de gigantische meute toeristen gecombineerd met heet benauwd weer van 35 graden. Maar het was de ellende meer dan waard ^___^

Dit is trouwens dat kleine kasteeltje aan de onderkant
































Twee weken lang met m'n vader en broer moeten doorbrengen is soms toch wel een beetje lastig als je geen eigen plekje (zoals mijn kamer thuis) hebt waar je je af en toe kunt terugtrekken. Uiteindelijk ben ik er twee keer in mijn eentje op uitgetrokken om een wandeling te maken terwijl de rest andere dingen ging doen. We hebben altijd al wel graag gewandeld, maar helaas kan mijn vader dat fysiek niet meer aan wegens rug-/heupmiserie en mijn broer niet omdat hij zijn evenwicht niet goed kan bewaren als de paden wat te oneffen of te steil worden. Eigenlijk ben ik zelf ook niet zo'n held -ik heb de conditie van een pak vla- maar ik vind de natuur gewoon te mooi om het niet op zijn minst te proberen. Het mooiste en vermoeiendste was de wandeling naar de Hochfirst, een berg naast Titisee. Ik heb mezelf onderweg meerdere malen vervloekt om mijn hoogmoed, maar uiteindelijk is het toch gelukt. Hoewel het een bergje van niks is voor mensen met uithoudingsvermogen, was ik toch wel trots op mijzelf toen ik eenmaal boven was. Het gaf me toch echt wel een beetje een euforisch gevoel daar te staan terwijl het zweet in straaltjes van mijn kop liep en dit kick-ass uitzicht te mogen zien.


Ik kon helaas niet lang blijven rondhangen want er kwam een gevaarlijk uitziende donderwolk aan. Een bergtop is tijdens onweer niet de veiligste plaats voor een atheïst als ik.

De grootste stad in de omgeving is Freiburg. Het is te vergelijken met Eindhoven. Het enige verschil is dat Freiburg wel een mooi historisch centrum heeft.

Freiburg ligt aan de rand van het Zwarte Woud aan het Rijndal. De hoogste berg in de omgeving is de Schauinsland. Die was vroeger erg belangrijk voor Freiburg omdat ze er zink, lood en zilver uit haalden. Tegenwoordig is het een toeristische attractie. De mijnen zijn nu opengesteld voor het publiek, er ligt een soort wildpark en de langste kabelbaan van Duitsland. De Schauinslandbaan is 3,6 kilometer lang. Het uitzicht als je eenmaal boven bent is adembenemend. Met goed weer kun je zowel de Zwitserse alpen zien als de Vogezen in Franrijk. Helaas was het weer die dag niet zo helder, maar het was evengoed wel wat pixels waard.




Die vlek daar in de verte is dus Freiburg










In de laatste week zijn we nog een dagje naar Mainau geweest. Mainau is een klein eilandje in de Bodensee, vlakbij Konstanz. Om de een of andere reden is het klimaat daar anders dan in de omgeving waardoor allerlei tropische planten en ander spul daar prima kunnen gedijen. Ze hebben er zelfs sequoia's! Het eiland is eigenlijk een groot park.






























EDIT: okee, ik weet nu dat ik er niet meer op hoef te vertrouwen dat blogger zich iets aantrekt van layout. Maar het moet maar goed zijn zo. Ik ben te lui om er nog langer mee te stoeien.

Is: ziek
Wil: terug naar bed
Gaat zo: terug naar bed